ಅಚ್ಚಕನ್ನಡ

ಸಿಕ್ಕಿದ್ದ ತಿನ್ಕಂಡು, ಕಂಡಲ್ಲಿ ಮಲ್ಕಂಡು, ಹಾಡ್ತೀವಿ ನೆಮ್ಮದಿಯ ನೂರು ಹಾಡು, ಸಿಗುವುದೆ ಮನುಜರಿಗಿಂಥ ನಾಯಿ ಪಾಡು? ಇದ್ದಲ್ಲೆ ನಮ್ಮೂರು, ಬೇಕಿಲ್ಲ ಬೇರೂರು, ಅನುದಿನ ಇರುವುದು ನಮಗಿಲ್ಲಿ ಸ್ವರ್ಗ, ಇರುವುದೆ ಮನುಜರಲ್ಲಿ ಇಂಥ ವರ್ಗ? ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಾವೆಲ್ಲ, ಜಗಳಗಳು ನಮಗಿಲ್ಲ, ಇರ್ತೀವಿ ನಾವೆಂದಿಗೂ ಕೂಡಿಕೊಂಡು, ಬೆರೆವರೆ ಮನುಜರು ಒಗ್ಗಿಕೊಂಡು? ಹಾದಿ ಜನಜಂಗುಳಿಯೇ ನಮ್ಮಯ ಲಾಲಿ, ಸಂತೆಲ್ಲೂ ನಮಗುಂಟು ಸುಖ ನಿದ್ದಿರೆ ಹಾಡು, ಸಿಗುದು ಮನುಜರಿಗೆಂದಿಗೂ ನಿಜ ನಾಯಿ ಪಾಡು. - ಆದರ್ಶ...

ಹೇಗೆ ತಾನೆ ಹೋಗಲಿ, ಬಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಊರ, ಇಲ್ಲೇ ತಾನೆ ಇರುವುದು ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಸಂಸಾರ. ಇಲ್ಲೇ ನಾನು ಹುಟ್ಟಿದ್ದು, ಇಲ್ಲೇ ನಾನು ಬೆಳೆದದ್ದು, ಇಲ್ಲಿ ತಾನೆ ನನಗೆ ಮಣ್ಣಾಗುವ ಆಸೆ ಇದ್ದಿದ್ದು. ಹೇಗೆ ತಾನೆ ಹೋಗಲಿ, ಬಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಊರ, ಇಲ್ಲೇ ತಾನೆ ಇರುವುದು ನನ್ನ ಈ ಬಿಡಾರ. ಹೊಸಿಲ ಆಚಿನ ನೆಲವು ಎಶ್ಟು ಹಸಿರಾದರೇನು, ತಲೆಯ ಮೇಲಿನ ಸೂರಿನಶ್ಟು ಬೆಚ್ಚಗಿರುವುದೇನು? ಇಲ್ಲೇ ಅಲ್ಲವೆ ಕಳೆದದ್ದು ಗುಡುಗು ಮಳೆ...

ಭಾಗ ಒಂದು ಆಗಲೇ ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ, "ನನ್ನ ಜೀವನದ ಜೀವಂತಿಕೆಯೇ, ಅವಳಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ಳು". ಮದುವೆ ನಿಶ್ಚಯ ಆಗಿ, ಮದುವೆ ಆಗೋ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಅದೆಷ್ಟೋ ಹುಚ್ಚಾಟಗಳ ಕಥೆಗೆ ಲೇಖನಿ‌ ಹಿಡಿದಿದ್ಲು ಅವಳು. ಎಷ್ಟೋ ಸಲ, ಅವಳ‌ ಕಡೆಯಿಂದ ಕರೆ ಬಂದಾಗ, "ಈ ದಿನ ಅದೇನು ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಯೋಜನೆ ಹಾಕಿದ್ದಾಳೋ!", ಅಂತ ದಿಗಿಲು ಬಿದ್ದದ್ದೂ ಇದೆ. ಅದೆ ರೀತಿ, ಇವಳನ್ನ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ, ಇವಳ‌ ಸಾಕಷ್ಟು ಹುಚ್ಚಾಟಗಳ ಭಾಗವಾದ ಮೇಲೆ, "ಇನ್ನೂ...

ಮನಸ್ಸು ಇಂದು ಬಯಸಿದೆ, ನಿಲುಕದ ಒಂದು ದೂರ, ಹೇಗೆ ತಾನೇ ನುಗ್ಗುವುದು ಮುಂದಕ್ಕೆ, ನಿತ್ಯವು ನೂತನ ಘೋರ. ಸುತ್ತುತಿಹುದು ಜೀವನ, ನಿಂತ ಕಡೆಯೇ ಕದಲದೆ; ಗಾಳಿಯು ಬಾರದೇ ಮರವು ತಾನಾಗೆ ಬೀಸುತಲಿರಬಹುದೇ? ನಿಂತ ಭಾವನೆ ಹರಿಯಲಾರದೇ ಮನದೊಳಗೆ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದೆ, ಸ್ಪಂದನೆ ಮರೆತ ಮನವು ಈಗ, ನನ್ನ ಒಳಗೆ ಸಿಲುಕಿದೆ. ಹೇಗೆ ತಾನೇ ಸಾಗಬೇಕು ಇನ್ನು, ಎಲ್ಲವನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಬದುಕು? ಕೈಯ್ಯ ಚಾಚಿ ಬೇಡಿದರೂನು, ಸಿಗದು ಈಗ ಒಲವ ಸರಕು. ಮನಸ್ಸು...

ಈಗ ನಾಲಕ್ಕು ತಿಂಗಳು ಆಗ್ತಾ ಬಂತು. ಅಲ್ಲಿವರೆಗೆ ಹೊರಗೆ ಸರಾಗವಾಗಿ ಅಡ್ಡಾಡ್ತಿದ್ದೆ. ಮನಸ್ಸಾದ ಊರನ್ನ ನೋಡೋಕೆ ಗೆಳೆಯರ ಜೊತೆಗೆ ಹೋಗ್ತಿದ್ದೆ, ಹಸಿದ ಊರಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸಿಕ್ಕ ಊಟ ಮಾಡಿ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ತಿದ್ದೆ. ನಿದ್ದೆ ಬಂದೆಡೆ ಮಲಗಿ, ಬಾಯಾರಿದೆಡೆ ನೀರು ಕುಡಿತಿದ್ದೆ. ಈಗ ಕಾಲ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಇದು ನನ್ನನ್ನ ನಾನೇ ನಂಬದ ಕಾಲ, ನಮ್ಮ ಮನೆಯವರು, ಗೆಳೆಯರ, ಅಕ್ಕ-ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟಿರುವ ಕಾಲ. ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದರೂ ಸದಾ ನನ್ನ ಸುತ್ತ...